W pracach Jacka Lalaka mieszają się techniki: fotografii natychmiastowej i otworkowej a finalnie dużych sepiowanych wydruków. Wykonane przez niego portrety zaprezentowane zostały w sposób sugerujący, że powstały na przestrzeni 150 lat oraz w różnych, odległych od siebie miejscach. Zatem gra z odbiorcą prowadzona jest przez autora zarówno w warstwie estetycznej - w wyborze konwencji obrazowania - jak również w opisie samych prac. Wywoływane przez Jacka Lalaka doświadczenie dysonansu poznawczego u odbiorców to przykład akcentowania przez niego świata wyobrażonego i wykreowanego przez fotografię w umyśle widza, względem świata zarejestrowanego przez aparat. Cykl Barcelona 1926 wyraźnie odwołuje się do trwale obecnej w humanistyce refleksji nad koncepcją prawdy i fałszu w fotografii a także jej medialnym charakterem.

Wernisaż wystawy miał miejsce 6 listopada.

Barcelona roku 1926 do obejrzenia jest również w zapisie obrazu ruchomego w reżyserii Josepa Gaspara:
https://www.youtube.com/watch?v=asepqNHRNNw
https://www.youtube.com/watch?v=TiMATcb8pYU
Wystawę można oglądać do 25 listopada.

Mateusz Palka

zdjęcia z wernisażu: Krzysztof Saj